Ματαίωση

Πόσοι άνθρωποι αναφωνούν σε μία σχέση «Έχεις αλλάξει» ή «Δεν είσαι πλέον αυτός-η που ήσουν» λόγια τα οποία φανερώνουν απογοήτευση και ματαίωση των στόχων-ονείρων που είχε το άτομο για την σχέση. Το πραγματικό ερώτημα όμως είναι έχει πράγματι ο άνθρωπος / σύντροφος / φίλος μας αλλάξει ή εξαρχής εθελοτυφλούσαμε?

 

Στην αρχή μιας σχέσης νιώθουμε ενθουσιασμό, πάθος, παρορμητικότητα και ικανοποίηση συναισθήματα τα οποία μας ωθούν να δημιουργήσουμε όνειρα για την εξέλιξη της που άλλοτε βγαίνουν αληθινά και άλλοτε όχι. Τις περισσότερες φορές, όμως, αυτό που δυσκολευόμαστε να συνειδητοποιήσουμε είναι πως, όπως και τα συναισθήματα, έτσι και οι άνθρωποι έχουν όρια τα οποία τους αναγκάζουν μερικές φορές να μην μπορούν να ανταποκριθούν στις δικές μας προσδοκίες – φιλοδοξίες – όνειρα για τη νέα σχέση. Σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι ότι δε θέλουν αλλά δεν μπορούν να ανταποκριθούν ίσως γιατί η προσωπικότητα τους είναι με τέτοιο τρόπο δομημένη ώστε να μην έχουν τη δυνατότητα ή γιατί υπάρχει διαφορετική ιεραρχία προτεραιοτήτων ή απλά γιατί δεν μοιραζόμαστε το ίδιο όνειρο… Αυτές όμως οι συμπεριφορές είναι ορατές από την αρχή της σχέσης απλά το πάθος και ο έρωτας μπορεί να θολώσουν τη λογική και το μυαλό. Όταν έρχεται η συνειδητοποίηση των λειψών για τους δικούς μας στόχους ικανοτήτων του/της συντρόφου τότε έρχεται και το αίσθημα της ματαίωσης όπου το άτομο νιώθει απογοητευμένο με τον εαυτό του κυρίως, καθότι πιστεύει πως δεν τα κατάφερε και παγιδεύεται σε έναν φαύλο κύκλο μάταιης επανειλημμένης προσπάθειας για επίτευξη των χαμένων προσδοκιών. Αυτή η διαδικασία είναι ψυχοφθόρα και συναισθηματικά εξουθενωτική για τον άνθρωπο που τη βιώνει με αποτέλεσμα τη δημιουργία στρες, θλίψης, απογοήτευσης και ενίοτε απόγνωσης καθώς δεν γνωρίζουν πώς να βγουν έξω από τον φαύλο κύκλο που οι ίδιοι έχουν φτιάξει.

Η λύση δεν είναι να πάψουμε να ερωτευόμαστε αλλά να μην ερωτευόμαστε τον φαντασιακό/ψεύτικο/ονειρικό σύντροφο παρά μόνο τον αληθινό! Οι άνθρωποι έχουμε πολλά ερωτεύσιμα χαρίσματα, ακόμα και αν δεν φαίνονται, απλά αρκεί να υπάρχει η διάθεση να τα ανακαλύψουμε. Μη φτιάχνουμε ιδεατούς συντρόφους στο μυαλό μας με τη ψεύτικη πεποίθηση πως με αυτό τον τρόπο θα ευτυχήσουμε αλλά «να βλέπουμε τον άλλον στο φως» γιατί για κάποιο λόγο τον/την επιλέξαμε να είναι δίπλα μας. Ο τρόπος για να βγούμε από το φαύλο κύκλο είναι η αποδοχή του ανθρώπου που έχουμε δίπλα μας χωρίς αυτό να σημαίνει πως η αποδοχή ισούται με θετική επιλογή. Όταν αποδεχτείς τον άνθρωπο που έχεις επιλέξει τότε μπορείς να δεις και τις ικανότητες του και αν μπορεί να σου προσφέρει αυτά που ονειρεύεσαι εσύ για τον εαυτό σου και τότε έχεις τη δυνατότητα της επιλογής. Για να μην υπάρξουμε ποτέ μέρος αυτού του φαύλου κύκλου θα πρέπει να αποδεχτούμε πως οι άνθρωποι αλλάζουν μόνο όταν θέλουν οι ίδιοι να αλλάξουν οπότε δεν υπάρχει νόημα να ελπίζουμε σε κάτι το οποίο ίσως να μην έρθει και ποτέ! Επομένως, όταν διακρίνουμε μέσα σε μία σχέση πως οι ανάγκες μας, οι προσδοκίες μας δεν εκπληρώνονται τότε πρέπει να έχουμε τη δύναμη να αποχωρήσουμε από την σχέση και να δεχτούμε πως κάποιες φορές θα χρειαστεί να αποτύχουμε μέχρι στο τέλος να πετύχουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε.