Πενθος

20 Φεβρουαρίου

 


Βιώνοντας την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, μία σοβαρή ασθένεια ή έναν χωρισμό, το τέλος μιας φιλίας ή μία απόλυση είναι μία επίπονη διαδικασία και χρειάζεται χρόνο για να συνέλθει ο οργανισμός. Πολλές φορές οι άνθρωποι θεωρούν πως ο πόνος και η θλίψη που γεννώνται από την απώλεια δεν θα ελαττωθούν και θα παραμείνουν για πάντα.


Το πένθος είναι... μία φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού στην απώλεια, είναι το «συναισθηματικό μαρτύριο» που νιώθει το άτομο όταν χάσει κάποιον-α, κάτι που αγαπά. Όσο πιο σημαντική η απώλεια τόσο μεγαλώνει σε ένταση το πένθος αλλά ακόμα και μία λιγότερο σημαντική απώλεια μπορεί να οδηγήσει σε θλίψη.

Το πένθος είναι μία μοναδική και υποκειμενική διαδικασία όπου ο καθένας πενθεί ανάλογα με την προσωπικότητα του, τις εμπειρίες, τον τρόπο ζωής και τη φύση της απώλειας. Είναι σημαντικό πως δεν υπάρχει καθορισμένο χρονικό πλαίσιο για το πένθος καθώς υπάρχουν άνθρωποι που μετά από μερικές βδομάδες αισθάνονται καλύτερα ενώ άλλοι χρειάζονται περισσότερο χρόνο. Σύμφωνα με θεωρίες, υπάρχουν 5 στάδια του πένθους: Άρνηση, Θυμός, Διαπραγμάτευση, Θλίψη και Αποδοχή τα οποία ποικίλλουν ανάλογα την προσωπικότητα του ατόμου και τη φύση της απώλειας που βιώνεται. Τα στάδια είναι ενδεικτικά και δεν είναι αναγκαίο να βιωθούν προκειμένω να ξεπεραστεί το πένθος καθώς δεν υπάρχει τυπική αντίδραση στην απώλεια.


Το πένθος εκδηλώνεται με ψυχολογικά αλλά και σωματικά συμπτώματα τα οποία συναντώνται στην πλειοψηφία των ανθρώπων που βιώνουν πένθος. Το αρχικό σοκ, το μούδιασμα και η άρνηση στο πρώτο άκουσμα της είδησης είναι αρκετά συνήθη συναισθήματα. Η θλίψη, μοναξιά, απόγνωση, οι ενοχές, ο θυμός και ο φόβος όπως και η «αίσθηση τρέλας» είναι κάποια από τα ψυχολογικά συμπτώματα του πένθους τα οποία ποικίλλουν ατομικά σε ένταση και σε διάρκεια. Οι σωματικές εκδηλώσεις του πένθους είναι πόνος στο στομάχι ή/και στο κεφάλι, αϋπνία, απώλεια/αύξηση βάρους, εξάντληση και ναυτία.


Το πένθος είναι μία φυσιολογική διαδικασία αλλά όταν έχουν περάσει μήνες (ακόμα και 1-2 χρόνια) και τα συναισθήματα παραμένουν έντονα ενώ ταυτόχρονα υπάρχει η αίσθηση πως ο χρόνος έχει σταματήσει σε ένα διαρκές και έντονο πένθος τότε είναι καλό να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό. Η άρνηση, η τάση για απομόνωση, η αποφυγή οποιασδήποτε δραστηριότητας η οποία να έχει σχέση με την απώλεια και ο έντονος θυμός είναι δείγματα ότι το πένθος δεν έχει ξεπεραστεί και υπάρχει ανάγκη για βοήθεια.

Η ψυχοθεραπεία βοηθά τους ανθρώπους με πένθος να συνειδητοποιήσουν την απώλεια, να αντιμετωπίσουν τη θλίψη και να αναλύσουν τυχόν συναισθήματα ενοχής και τύψεων. Κάποιες συμβουλές για να νιώσετε λίγο καλύτερα είναι:

  • Να μην μένετε μόνοι αλλά αναζητήστε στήριξη και φροντίδα τόσο στο οικογενειακό όσο και στο φιλικό περιβάλλον.
  • Να φροντίζετε τον εαυτό σας (φαγητό, ύπνος).
  • Βρείτε κάποια ασχολία
  • Προσπαθήστε να μην αφήνετε κανέναν να σας πει πως πρέπει ή δεν πρέπει να νιώθετε.
  • Μην αισθάνεστε τύψεις όταν βιώσετε αισθήματα χαράς.
  • Εκφράστε τα συναισθήματα σας και μη νιώθετε ντροπή.
  • Απευθυνθείτε σε έναν ειδικό για να ζητήσετε βοήθεια.